დარაჯის კაბინეტი ჩაისუბნის საჯარო სკოლაში

ა კიდო

⌂მთავარზე დაბრუნება

დარაჯის კაბინეტი ჩაისუბნის საჯარო სკოლაში

20 იან. 2014, 15:46:00

👤ადმინისტრატორი

ახალი ამბები

„ოჯახში საშინელებები ხდება, ეს მეორე მიცვალებულია“ – 16 წლის მოზარდმა თავი მოიკლასაზარელი ტრაგედია მოხდა მცხეთაში, სოფელ მისაქციელში. როგორც „გურია ნიუსს“ ადგილიდან აცნობეს, 16 წლის მოზარდმა სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა. იგი ხეზე ჩამომხრჩვალი ახლობლებმა ნახეს. „ოჯახში საშინელებები ხდება, ეს მეორე მიცვალებულია, რამდენიმე თვის წინ მისმა 17 წლის ძმამც თავი მოიკლა“, სოფელი შოკშია“, _ აცხადებს წყარო. დეტალების გასარკვევად, „გურია ნიუსი“ მერის წარმოამდგენელს მისაქციელში, გიორგი ქაშიაშვილს დაუკავშირდა. როგორც ქაშიაშვილმა განმარტა, შემთხვევა 22 ოქტომბერს მოხდა. თუ რა გახდა 16 წლის მოზარდის თვითმკვლელობის მიზეზი, ამდრომდე ... ...
ყარაბაღის კონფლიქტი - საქართველოს გამოწვევები და საფრთხეებიმთიანი ყარაბაღის ტერიტორიული და ეთნიკური კონფლიქტი სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის, ფართომაშტაბიანი სამხედრო დაპირისპირება 2020 წლის 27 სექტემბერს განახლდა, რომელიც მე-20 საუკუნის დასაწყისში წარმოიშვა, როდესაც სომხებით დასახლებული მთიანი ყარაბაღის რეგიონი, იოსებ სტალინის გადაწყვეტილებით, საბჭოთა აზერბაიჯანში ავტონომიურ ოლქად გადააკეთა. რეგიონი ანკლავად იქცა აზერბაიჯანის შემადგენლობაში, რომელსაც სომხეთთან სახმელეთო საზღვარი არ ჰქონდა. დღევანდელი კონფლიქტი, 1988 წელს დაიწყო, როდესაც ყარაბაღის სომხებმა მოისურვეს, რომ ყარაბაღი საბჭოთა აზერბაიჯანიდან საბჭოთა სომხეთის შემადგენლობაში გადასულიყო. კონფლიქტი 1990-იან წლებში სრულმასშტაბიან ომში გადაიზარდა, შედეგად დაწყებული სამხედრო მოქმედებები 1994 წლამდე გაგრძელდა ,,ბიშკეკის პროტოკოლის“ ხელმოწერის შედეგად რეგიონი კი, ადგილობრივი სომხების კონტროლის ქვეშ გადავიდა. კონფლიქტი ძირითადად გაყინული იყო, თუმცა მხარეებს შორის შეიარაღებული შეტაკებები მაინც გრძელდებოდა. ვითარება მთიან ყარაბაღში, 2020 წლის 27 სექტემბერს დაიძაბა. თავდაპირველად სომხეთის თავდაცვის სამინისტრომ გამოაცხადა, რომ ადგილობრივი დროით 09:10 საათზე აზერბაიჯანმა დასახლებულ პუნქტებზე, მათ შორის დედაქალაქ სტეპანაკერტზე, შეტევა დაიწყო. სამხედრო კონფლიქტის შედეგად დაბომბილია რამდენიმე ქალაქი და რაიონული ცენტრი, ასევე გარდაცვლილია მშვიდობიანი მოქალაქეები და ჯარისკაცები. ყარაბაღის კონფლიქტი მნიშვნელოვანია და საყურადღებოა საქართველოსთვისაც, რადგან დროში გახანგრძლივების შემთხვევაში შესაძლოა ჩვენი ქვეყნისთვის დიდი ზიანის მომტანი იყოს სხვადასხვა მიმართულებით. აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით ,,გურია ნიუსი“ ესაუბრა რონდელის ფონდის ექსპერტს, აღმოსავლეთ მცოდნეს ზურაბ ბატიაშვილს. მისი შეფასებით, საქართველოს კონფლიქტში ნეიტრალიტეტის შენარჩუნება ძალიან გაუჭირდება თუ საომარი მდგომარეობა დროში გაიწელება და რუსეთი თუ ჩათვლის, რომ წითელი ხაზი გადაკვეთილია და მოითხოვა საქართველოს ტერიტორიაზე კორიდორის გაჭრა. რაც გამოწვევს საქართველოში კონფლიქტში ჩართვას. ,,ბოლო მდგომარეობით, აზერბაიჯანის მხარემ განავითარა შეტევა სამხრეთის ფრონტზე, ძირითადად ირან-აზერბაიჯანისა და სომხეთ-აზერბაიჯანის მიმართულებით, გავიდა ამ საზღვარზე, ერთი ეს არის მნიშვნელოვანი და მეორე მნიშვნელოვანია ის, რომ გააფართოვა დაკავებული ტერიტორიები და გავიდა ლაჩინის კორიდორთან. ლაჩინის კორიდორი მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ მისი საშუალებით ხდება სომხეთისა და ყარაბაღის ერთმანეთთან დაკავშირება. თუ ლაჩინის კორიდორი ჩაჭრა აზერბაიჯანმა, გამოდის, რომ მას შეეძლება ჩაუჭრას მომარაგების არხები ყარაბაღს, ისევე როგორც ჩრდილოეთიდანაც ხდება შეტევა, იქაც უსაფრთხო არ არის, იქაც არის კიდევ ერთი დამაკავშირებელი გზა ყარაბაღსა და სომხეთს შორის, მაგრამ ახლა საინტერესო ის არის, რომ უკვე გეოგრაფიულად მთაგორიანი ადგილია, აქ კი ბრძოლა ადვილი არ იქნება, აქ უშუალოდ მთიანი ყარაბაღის ტერიტორია იქნება. ვაშინგტონში ჩანიშნულ შეხვედრებზე თუ ვერ მოხერხდა შეთანხმების მიღწევა, რაღაც კომპრომისზე დათანხმება, მაშინ უნდა ველოდოთ ამ ადგილებში მეორე ეტაპის დაწყებას კონფლიქტის, რომელიც უშუალოდ გადაინაცვლებს მთიანი ყარაბაღის ტერიტორიაზე. ფაშინიანმა განაცხადა, რომ მოლაპარაკების გამართვას აზრი არ აქვს, ეს არის სისულელე. ეს, მაშინ თქვა, როცა მოსკოვში ლავროვის პატრონაჟით გაიმართა ორი ქვეყნის საგარეო საქმეთა მინისტრების შეხვედრა. როგორც ჩანს იმ შეხვედრაზე ვერ მიაღწიეს შეთანხმებას. რა თქმა უნდა, სავარაუდოდ აზერბაიჯანული მხარე მოითხოვდა სომხური სამხედრო ძალების გაყვანას ყარაბაღის ტერიტორიიდან, რაზეც არ თანხმდებოდა სომხური მხარ. ვფიქრობ, აქედან გამომდინარე იყო ის განცხადება გაკეთებული. თუ მოლაპარაკებებით ვერ მოხრხდა სამხედრო კონფლიქტის შეჩერება, აზერბაიჯანს და სომხეთს დღეისთვის რა სამხედრო პოტენციალი აქვთ? ორი ქვეყნის სამხედრო პოტენციალი, რომ შევადაროთ აშკარად ჩანს, რომ აზერბაიჯანს უპირატესობა აქვს რიცხობრივად, ადამიანური რესურსი უფრო მეტი აქვს, მეორე აქვს სამხედრო ტექნიკური შესაძლებლობები, რაც მას საშუალებას აძლებს იბატონოს ჰაერში, გაბატონებულ მდგომარეობაშია ამ უპილოტო საფრენი აპარატის და დრონების საშუალებით, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია. ეს ახალი, უახლოესი ტექნოლოგიებია, განსხვავებით სომხეთის ხელთ არსებული ძველი რუსული შეიარაღებისა, რომელიც მოძველებულია და მისი ეფექტურობა ძალიან მცირეა და მესამე არც თუ ნაკლებად მნიშვნელოვანია, ეს არის საბრძოლო ფსიქოლოგიური დონე, რომელიც რა თქმა უნდა მიღწეული წარმატებების შემდეგ აზერბაიჯანულ მხარეს ეს უპირატესობაც გააჩნია ანუ სამი სახის უპირატესობა აქვს. სომხეთის მხრიდან განჯის და სხვა აზერბაიჯანული ტერიტორიების დაბომბვა, ხომ არ არის მცდელობა, რომ აზერბაიჯანმა უშუალოდ სომხეთს ტერიტორიებზე განახორციელოს დარტყმები, რომლის შემდეგ რუსეთის ჩარევას გამოიწვევს კონფლიქტში თუ ასეთი მცდელობა იყო, ეს არასწორი იყო, რადგან დავინახეთ, რომ სასურველი შედეგი არ მოყოლია, თან ვხედავთ, რომ ეს დაბომბვები შეწყდა, ალბათ ტექნიკური საშუალებები დაბომბვების ისევ არის, თუმცა გაჩერებულია. შესაბამისად ვფიქრობ, რომ მხარეებმა დაინახეს, ეს ჰუმანიტარული განზომილება, რაც ამ კონფლიქტს აქვს. არ ღირს იმად, რომ მშვიდობიანი მოქალაქეები(ქალები, ბავშვები და მოხუცები) იხოცებოდნენ. ეს ყველაზე ცუდი მხარე არის, ყველაზე საშინელი მხარე არის ნებისმიერი ომის, როდესაც მშვიდობიანი მოქალაქეები იხოცებიან. სომხეთის მხრიდინ ყარაბაღის დამოუკიდებლ სახელმწიფოდ აღიარების განაცხადი? სომხეთმა ყარაბაღის დამოუკიდებლობა, რომ აღიაროს, ამით რეალურად არაფერი შეიცვლება. იქ მიმდინარე საბრძოლო მოქმედებებზე გავლენას ვერ მოახდენს. სამხედრო დანაკარგები, რაც მას აქვს, საკმაოდ სეროზული დანაკარგებია და ამის კომპენსაციას ვერ მოახდენს ყარაბაღის აღიარება. რეალურად, რასაც ვხედავთ სომხური მხარე ძალიან რთულ სიტუაციაშია, რაც რა თქმა უნდა, ერთგვარად რუსეთის კისერზეც არის. რუსეთის როლი კონფლიქტში? სომხური მხარის ძალიან რთულ მდგომარეობაშია, ეს რა თქმა უნდა რუსეთზეც არის, რადგან სომხურ მხარეს ქონდა მოლოდინი იმის, რომ რუსეთი ბოლომდე არ გაწირავდა, მაგრამ მეორეს მხრივ არის ფაშინიანის პოლიტიკა, რომელიც რუსული გავლენის შემოღებას ისახავდა მიზნად სომხეთში, აქედან გამომდინარე ვფიქრობ, რომ რუსეთმა დასაჯა ფაშინიანი. ჯერ არ ვიცით, ყარაბაღში როგორ განვითარდება მოვლენები, ჩაერევა თუ არა რუსეთი, რა იქნება მისთვის რეალურად წითელი ხაზი, მაგრამ რუსეთის მიზანია, ის რომ, ისეთი სიტუაცია შეიქმნას სომხეთში, რომელიც გამოიწვევს ფაშინიანის მმართველობის დასრულებას. ეს მიზანი ცხადად ჩანს, რომელიც სავარაუდოდ დადგება ყველა ვარიანტში, იმიტომ, რომ ტერიტორიები რომელიც დაკარგა, სულაც წინ, რომ ვერ წავიდეს აზერბაიჯანული მხარე, ეს მაინც სერიოზული დანაკარგია ტერიტორიული თვალსაზრისით, ეს კი, სომხურ საზოგადოებაში მტკივნეულად აღიქმება და შემდგომში ამას რეაგირება მოყვება ჩემი აზრით, სერიოზული პრობლემები შეექმნება ფაშინიანს სომხეთში. ჩვენ ვიცით, რომ რუსეთს ხშირად აწყობს არეულობა, არასტაბილური სიტუაცია, სადაც ადვილად შეძლებს თევზის დაჭერას მღვრიე წყალში. ამიტომ ვფიქრობ, რუსეთს, ერთის მხრივ ეს აწყობს, მეორეს მხრივ აწყობს ის, რომ ორივე მხარეს სამხედრო ტექნიკა უნადგურდება და ისევ რუსული ტექნიკა უნდა იყიდოს და ეს, რუსული ტექნიკის ძალიან დიდ ციფრებზე საუბარი. საუბარია იმაზე, რომ მილიარდ დოლარზე მეტი ღირებულების სამხედრო ტექნიკა განადგურდა და შესაბამისად ისინი, ისევ რუსეთს მიმართავენ ტექნიკის შესაძენად. აქედან გამომდინარე რუსეთის სამხედრო სამრეწველო კომპლექსი იხეირებს. ზოგადად რუსეთი იხეირებს, რადგან ომის შედეგად შეიძლება ორივე მხარე ისე დასუსტდეს, რომ რუსეთსი გავლენის ქვეშ ისევ ადვილად მოექცეს. ასე, რომ ბევრი განზომილება აქვს ამ კონფლიქტს. რუსეთის დამოკიდებულებას მხოლოდ ერთი მიზეზი არ განაპირობებს, ამავე დროს აქ გასათვალისწინებელია ის ფაქტიც, რომ იგივე სირიის ჩრდილოეთ ნაწილიდან თურქეთმა ის, ოთხი ბაზა გაიყვანა, რომელსაც ადრე არ თანხმდებოდა. ამიტომ გაჩნდა ეჭვები, ხომ არ არის რაღაც შეთანხმება მიღწეული რუსულ და თურქულ მხარეებს შორის კავკასიასთან და სირიასთან დაკავშირებით. დასავლეთის დამოკიდებულება და როლი როგორი იქნება? მაგალითად საფრანგეთმა სომხეთს მხარდაჭერა გამოუცხადა, ამ პოზიციას სხვა ქვეყნებიც ხომ არ გაიზიარებს? საფრანგეთის პოზიცია გასაგებია, საფრანგეთში დიდი სომხური დიასპორაა და მისი გავლენა მოქმედებს. სხვა ქვეყნებიდან კი, ჯერჯერობით ესეთი მკაცრი და მკაფიო მხარდაჭერა სომხეთის მიმართ არ ჩანს ევროპიდან. ევროპის ქვეყნების უმეტესობა მომხრეა მშვიდობიანი გზით გადაწყდეს კონფლიქტი. ჯერ არცერთ ქვეყანას არ გაუკეთებია მკაფიო მხარდამჭერი განცხადება არ გაუკეთებია რომელიმე მხარის მიმართ და არც ვფიქრობ, არც მომავალში იქნება აქტიურობა, მაგრამ დავინახეთ, რომ აქტიურობა იყო აშშ-დან პომპეოს განცხადება, თუმცა დავინახეთ, რომ ამ განცხადებებმა რეალურად სიტუაცია არ შეცვალა ფრონტის ხაზზე, არათუ ამ განცხადებებმა, არამედ იმ შეთანხმებებმაც ცეცხლის შეწყვეტის თაობაზე, რომელიც რამოდენიმეჯერ გამოცხადდა, რეალურად შედეგი არ გამოიღო, საბრძოლო მოქმედებები ისევ გაგრძელდა, სამწუხაროდ შეთანხმებებს არანაირი შედეგი არ ჰქონია. თურქეთის მხარდაჭერა აზერბაიჯანს და მისი გავლენა კონფლიქტზე? უკვე გამოიკვეთა თურქეთის მხარდაჭერა და მისი მზარდი როლი და იგივე თანამედროვე დრონები, რომელიც სრულიად ახალი სიტყვაა თანამედროვე საბრძოლო მოქმედებებშიც, რაზეც ყველამ უნდა იფიქროს, იმიტომ, რომ უნდა მოხდეს ყველა სამხედრო სტრატეგიისა და გეგმების ამ დრონების შესაბამისად, ახალი რეალობის გათვალისწინებით. დღეს ვხედავთ აშკარად, რომ ადამიანი ავტომატით გაუშვა ომში, თითქმის იგივე ტოლფასია, ჯოხით, რომ გაუშვა საომრად, სულ სხვაა რეალობა. ვფიქრობ ქვეყნებმა უნდა დაიწყოს ფიქრი და მათ შორის საქართველომაც უპირველესყოვლისა, როგორ მოხდეს ჩვენი სამხედრო სტრატეგიის და გეგმების გადაწყობა თანამედროვე ამ საშუალებებთან მიმართებაში. ვიცით, რომ საქართველოს ტერიტორიაზე ჩამოვარდა რამდენიმე უპილოტო საფრენი აპარატი, აქედან გამომდინარე, როგორი იქნება ყარაბაღის კონფლიქტის გავლენა საქართველოზე და მისი საფრთხეები? საქართველო ნეიტრალურ პოზიციას ინარჩუნებს და ეს რა თქმა უნდა სწორია იმიტომ, რომ როდესაც ორ მეზობელს ცეცხლი უკიდია, არ იქნებოდა ბრძნული გადაწყვეტილება, რომ ამაზე ნავთი დაასხა. ეს სწორი გადაწყვეტილებაა, მაგრამ მეორეს მხრივ, რაც დროში გაიწელება, ამ ნეიტრალიტეტის შენარჩუნება უფრო ძნელი იქნება, რატომ? იმიტომ, რომ ჩვენთან ცხოვრობენ როგორც ეთნიკურად სომხური, ისე აზერბაიჯანული წარმოშობის ჩვენი თანამოქალაქეები, რომლებისთვისაც სულერთი არ არის, იქ როგორ განვითარდება მოვლენები. ზოგიერთ მათგანს ორმაგი მოქალაქეობაც აქვს და საბრძოლო მოქმედებებშიც იღებს იქ მონაწილეობას. ამავე დროს არის მთელი რიგი საკითხებისა, რომლებიც გაართულებს რა თქმა უნდა ჩვენი ამ გამოცხადებული ნეიტრალური პოზიციის შენარჩუნებას, ჩვენ რაც არ უნდა გვინდოდეს, რომ არ ვიყოთ ჩარეულები და ჩვენ არ შეგვეხოს, გეოგრაფიული მდგომარეობიდან გამომდინარე, იგივე რაც თქვენ ბრძანეთ საქართველოს ტერიტორიაზე ჩამოვარდნილი უპილოტო საფრენი აპარატები, ეს რა თქმა უნდა საქართველოზე აისახება. ამას სამხედრო პოლიტიკური განზომილებაც აქვს, თუ რუსეთმა მოითხოვა კორიდორის გაჭრა, ჯერჯერობით ამის პირდაპირი ნიშნები არ არის, მაგრამ ყველამ ვიცით, რომ რუსეთის პოლიტიკა წინასწარ ძნელია განჭვრიტო, როდის შეიძლება მან ჩათვალოს, რომ წითელი ხაზები გადაიკვეთა. ჩვენ ვიცით, რომ რუსეთი, კასპიის ზღვაში, ბაქოს სიახლოვეს ატარებს სამხედრო წვრთნებს, მაგრამ შემდგომი ნაბიჯი რა იქნება ან რა შეიძლება იყოს არ ვიცით. ამიტომ ამას შეიძლება ბევრი საფრთხე მოყვეს, ასეთი კორიდორის გაჭრის მოთხოვნას, საქართველოს ტერიტორიის გამოყენებით. ეკონომიკური გავლენა? რა თქმა უნდა ეკონომიკური განზომილება აქვს, იმიტომ, რომ ჩვენი მეზობლები არიან და ჩვენი სავაჭრო პარტნიორები არის ორივე ქვეყანა. ბევრი ინვესტიცია შემოდის აზერბაიჯანიდან. არ ვიცით დროში რამდენად გაიწელება და რამდენად ექნება ამ ქვეყნებს ეკონომიკური შესაძლებლობა, რომ ვაჭრობა აწარმოოს საქართველოსთან, ასევე როდესაც გადაივლის კორონავირუსით გამოწვეული ეს პანდემია მთელს მსოფლიოში, ისევ აღდგება ტურიზმი, ამ ქვეყნებიდან მილიონობით ტურისტი ჩამოდიოდა საქართველოში ყოველწლიურად, შეძლებენ თუ არა იმ ეკონომიკურ მდგომარეობაში, რომელიც ომის შემდგომ აღმოჩნდებიან, განაგრძონ ტურისტებად ჩამოსვლა. ესეც ერთ-ერთ განზომილებაა კონფლიქტის. ასე, რომ ბევრი საფრთხე და გამოწვევა აქვს ჩვენი ქვეყნისთვის სამეზობლოში მიმდინარე ამ კონფლიქტს. რა უნდა გააკეთოს ხელისუფლებამ ამ კონფლიქტში ჩარევას თავი რომ აარიდოს? უპირველესყოვლისა უნდა ითქვას, რომ მნიშვნელოვანია აქ გვქონდეს ძლიერი ინსტიტუციები უსაფრთხოების კუთხით, საქართველოში იყო დრო, როდესაც ორი .უშიშროების საბჭო გვყავდა, შემდგომში კი უფრო უარესი მოხდა, ორივე გააუქმეს და დიდხნის განმავლობაში უშიშროების საბჭოს გარეშე იყო დარჩენილი ქვეყანა. უსაფრთხოების საბჭო მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ ესეთი და მსგავსი საკითხების განხილვა ხდება იქ და გეგმების დასახვა თუ რა უნდა გააკეთოს ქვეყანამ. არსებობდა დოკუმენტი, რომელსაც ქვია ,,საქართველოს საფრთხეების შეფასების დოკუმენტი 2015-2018 წლებში“, რომელსაც ვადა გაუვიდა, სადაც მსგავსი პრობლემებია აღწერილი. რაც ყველაზე მთავარია შემდგომში კვლავ უნდა იყოს შედგენილი გეგმები თუ რას აკეთებს ქვეყანა, მისი უწყებები ამათუ იმ კრიზისის დროს, წინასწარ უნდა იყოს გაწერილი და არა ისე, რომ უცებ დაიწყო და მოდი ახალა დავიწყოთ ფიქრი რა გავაკეთოთ, მაგალითად სიტყვაზე, რუსეთმა მოითხოვოს კორიდორს გახსნა. ეს ყველაფერი წინასწარ უნდა იყოს გაწერილი როგორ მოქმედებს სახელმწიფო და თითოეული უწყება რას აკეთებს საგარეო საქმეთა სამინისტრო, შინაგან საქმეთა სამინისტრო, თავდაცვის სამინისტრო და ა.შ., ეს ყველაფერი წინასწარ უნდა იყოს გაწერილი, რომ ბოლო წამს არ დაჭირდეს სახელმწიფოს ამაზე ფიქრი. ყარაბაღის კონფლიქტის პარალელურად საქართველოში გადამწვეტი საპარლამენტო არჩევნებია, ამ მდგომარეობის გამოყენებას რუსეთი ხომ შეეცდება, რათა მისი გავლენა გააძლიეროს საქართველოში ან მთლიანად რეგიონი დაიკავოს. რა თქმა უნდა, ყველაფერი შეილება მოხდეს, პოლიტიკა ისეთი რამაა, რომ ყველაფერია მოსალოდნელია, თუმცა ამ ეტაპზე ჯერჯერობით, ამის გამოკვეთილი ნიშნები არ ჩანს. მიუხედავად ამისა, რუსეთისგან ამის გამორიცხვა არ შეიძლება. ამერიკაში აზერბაიჯანის და სომხეთის პირველი პირების შეხვედრები როგორ შეიძლება დასრულდეს, მიუხედავად იმისა, რთულია პროგნოზი. პროგნოზი, ცოტა ძნელი საქმეა პოლიტიკაში, მითუმეტეს საერთაშორისო ურთიერთობებში, მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ რა შეიძლება იყოს მხარეთა პოზიციები, აშშ-ს პოზიცია იქნება რა თქმა უნდა ცეცხლი შეწყდეს და რაღაც სამშვიდობო კომპრომისს მიაღწიონ. იმიტომ რომ ტრამპის ადმინისტრაციას ჭირდება წინა საარჩევნოდ სომხური ლობის მხარდაჭერა და სომხური ლობისთვის ეს მნიშვნელოვანი საკითხია. რაც შეეხება კონფლიქტში უშუალოდ მონაწილე მხარეებს, ჯერჯერობით რასაც ვხედავთ სომხურ მხარე არ თანხმდება იმის, რომ ყარაბაღი იყოს აზერბაიჯანის შემადგენელი ნაწილი, ხოლო აზერბაიჯანის პოზიცია არის, ის რომ ყარაბაღი არის აზერბაიჯანის ნაწილი, სადაც შემდგომში სტატუსი იქნება თუ სხვა საკითხი, რომელზეც შეიძლება შემდგომში მოლაპარაკება გაიმართოს. ჯერჯერობით, ეს არის მხარეებს განსხვავებული პოზიციები აქვთ, რის გამოც ვერ ხერხდება შეთანხმების მიღწევა, თუ ხება მაინც ... ...
„მსურდა რაიმე პოზიტივის გაზიარება"- ბერა ამაზონის პროექტის მიღწევებზებერა ივანიშვილი Instagram-ზე ბრაზილიელ მეგობრებს შეეხმიანა და გაუზარა ინფორმაცია, თუ რა შეასრულეს ამაზონის პროექტით. „მსურდა რაიმე პოზიტივის გაზიარება ამ რთულ პერიოდში. აქ მოცემულია რეზიუმე იმის შესახებ, რასაც ჩვენ მივაღწიეთ ამაზონის პროექტის დაწყებიდან ერთ წელიწადში“,_ აღნიშნავს ბერა. "გამარჯობა, ჩემო ბრაზილიელო მეგობრებო. ვიმედოვნებ, ყველა უსაფრთხოდ ხართ. ამაზონის პროექტის დაწყებიდან ერთი წელი გავიდა. მინდა გაგიზიაროთ, თუ რა შევასრულეთ". ვიდეოს მიხედვით, მატო გროსოსა და პარას შტატებში 15 სხვადასხვა ტერიტორიაზე 115 ჰექტარი აღდგა, თესლის შემგროვებლებისთვის 332,000.00 ბრაზილიური რეალი მოიტანა - "Xingu Seeds Network"-ზე ვირტუალური რეალობის ფილმის "Forest Makers"-ის გადაღება დასრულდა. გარდა ამისა, ხელი შეეწყო ოჯახების დაბრუნებას თავიანთ თემებში ტერა დო მეიოში და მათ დაურიგეს საკვებით სავსე კალათები, რათა იზოლაციის დროს ოჯახები საკვებით უზრუნველყოფილნი ყოფილიყვნენ. 2020 წლის ივნისში ინტერნეტის სამი პუნქტი დამონტაჟდა, რათა მდინარისპირა მოსახლეობის თემებთან კომუნიკაცია ... ...
ხობში, სასაფლაოების მიმდებარედ ხანძარიაამ წუთებში ხანძარია ხობში, სასაფლაოების მიმდებარედ,- ამის შესახებ ადგილიდან "გურია ნიუსს" თვითმხილველებმა აცნობა. ადგილზე მობილიზებულია სახანძრო. საგანგებო სიტუაციების მართვის სამსახურში "გურია ნიუსს" განუცხადეს, რომ ადგილზე ორი სახანძრო მუშაობს. იწვის ხმელი ბალახი და ხანძრის სასაფლაობზე გადასვლის საფრთხე არ ... ...
მიხეილ ჩხენკელი: „მასწავლებლები თანამედროვეობის გმირები არიან, ქედს ვიხრი მათ წინაშე"საქართველოს განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრმა მიხეილ ჩხენკელმა ქუთაისის საერთაშორისო უნივერსიტეტში „ქართული ოცნება - დემოკრატიული საქართველოს" 2020 წლის საარჩევნო პროგრამის თემატური პრეზენტაციის ფარგლებში ზოგადი განათლების მიმართულებით მიმდინარე და დაგეგმილ პროექტებზე ისაუბრა. მინისტრმა განსაკუთრებით აღნიშნა პედაგოგების როლი მომავალი თაობის ჩამოყალიბებაში და მასწავლებელებს მადლობა გადაუხადა პანდემიის პერიოდში თავდაუზოგავი შრომისთვის. „როგორც იცით, განათლების რეფორმა, ზოგადი განათლების მიმართულებით, სკოლების მიმართულებით, ძალიან ინტენსიურად მიმდინარეობს და კიდევ უფრო სწრაფი ტემპებით გაგრძელდება. ჩვენ კარგად გვაქვს გაცნობიერებული, რომ სკოლისთვის მთავარი პიროვნება მასწავლებელია. შესაბამისად, მასწავლებლის პრესტიჟის გაზრდა - ეს იქნება ჩვენთვის ცალსახად პრიორიტეტული მიმართულება. აქ იგულისხმება მასწავლებლების ხელფასების ზრდა, რაც უკვე დაწყებულია და გაგრძელდება. მაგრამ, ხელფასები მხოლოდ ერთი ნაწილია. ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისთვის, რომ გაიაზარდოს მასწავლებლის როლი საზოგადოებაში და ეს პროფესია იყოს ჭეშმარიტად დაფასებული. როგორც მოგეხსენებათ, ძალიან დიდი ტალღაა ახალგაზრდების, რომელთაც აქვთ დიდი სურვილი, გახდნენ მასწავლებლები. ეს ცალსახად მიუთითებს იმაზე, რომ მასწავლებლის პრესტიჟი საზოგადოებაში იზრდება და ჩვენ ყველაფერს გავაკეთებეთ, იმისთვის, რომ ეს პროცესი კიდევ უფრო სწრაფი ტემპებით გაგრძელდეს. განათლების რეფორმის ფარგლებში, შეიქმნება მომავლის სკოლა - ხვალინდელი სკოლა იქნება ადგილი, სადაც განსაკუთრებული ყურადღება ეთმობა თანამედროვე ტექნოლოგიებს და თითოეულ მოსწავლეზე მორგებულ სასწავლო პროგრამებს. ჩვენი მიზანია, თითოეულმა მოსწავლემ, თითოეულმა ოჯახმა იგრძნოს ის განსაკუთრებული მზრუნველობა, რომელსაც გამოიჩენს სკოლა და ჩვენ ამ მიზანს აუცილებლად მივაღწევთ. განსაკუთრებით მინდა გამოვყო ჩვენი მასწავლებლების და სკოლის ხელმძღვანელების უდიდესო როლი პანდემიის პერიოდში გამოწვევების თვალსაზრისით, ის მაღალი შეფასებები, რომელიც საერთაშორისო ორგანიზაციებმა გამოთქვეს და დააფიქსირეს ჩვენი განათლების სისტემის მიმართ, პირველ რიგში ჩვენი მასწავლებლების დამსახურებაა. მინდა უღრმესი მადლობა გადავუხადო მათ ამ გმირობისთვის. ისინი ჭეშმარიტად თანამედროვეობის გმირები არიანქედს ვიხრი მათ წინაშე" - განაცხადა მიხეილ ჩხენკელმა. ... ...